частко́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
частко́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

частко́ва нареч. части́чно, отча́сти, ча́стью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

частко́ва прысл. гл. частковы;

частко́ва беспрацо́ўны Krzarbeiter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

отча́сти нареч. частко́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

части́чно нареч. частко́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́стью нареч. частко́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глухава́ты, -ая, -ае.

Часткова пазбаўлены слыху; які недачувае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўразбу́раны, -ая, -ае.

Разбураны часткова, не да канца.

Н. замак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

partway [ˈpɑ:tweɪ] adv. частко́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

częściowo

часткова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)