чарто́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. чарто́ўка чарто́ўкі
Р. чарто́ўкі чарто́вак
Д. чарто́ўцы чарто́ўкам
В. чарто́ўку чарто́вак
Т. чарто́ўкай
чарто́ўкаю		 чарто́ўкамі
М. чарто́ўцы чарто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

чарто́ўка ж., разг. черто́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Разм. Ужываецца як лаянкавае слова. [Рэня:] — Навошта, каб тая чартоўка [Таіса] спажыла нажытае табою? Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дья́волица прост. чарто́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черто́вка бран. чарто́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесо́вка прост., бран. чарто́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

diablica

ж. д’ябалка, чартоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)