чароўная - Пошук

«Чароўная флейта» (карная аперацыя) 5/453; 11/203; 12/170

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Чароўная флейта»

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чаро́ўны, -ая, -ае.

1. Надзвычайна прыгожы; які зачароўвае, захапляе.

Чароўная дзяўчына.

Чароўная музыка.

2. Які мае адносіны да чараў (у 1 знач.); казачны, таемны.

Чароўная сіла.

Чароўная папарацькветка.

|| наз. чаро́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачарава́нне, -я, н.

Чароўная сіла каго-, чаго-н., а таксама стан таго, хто адчувае на сабе такую сілу.

Навакольная прыгажосць выклікае з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаро́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чаро́ўны	чаро́ўная	чаро́ўнае	чаро́ўныя
Р.	чаро́ўнага	чаро́ўнай чаро́ўнае	чаро́ўнага	чаро́ўных
Д.	чаро́ўнаму	чаро́ўнай	чаро́ўнаму	чаро́ўным
В.	чаро́ўны (неадуш.) чаро́ўнага (адуш.)	чаро́ўную	чаро́ўнае	чаро́ўныя (неадуш.) чаро́ўных (адуш.)
Т.	чаро́ўным	чаро́ўнай чаро́ўнаю	чаро́ўным	чаро́ўнымі
М.	чаро́ўным	чаро́ўнай	чаро́ўным	чаро́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

captivating [ˈkæptɪveɪtɪŋ] adj. чаро́ўны, прыва́бны, абая́льны, захапля́льны;

a captivating smile чаро́ўная ўсме́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Záuberkraft

f -, -kräfte чаро́ўная сі́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

таямні́ча-чаро́ўны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	таямні́ча-чаро́ўны	таямні́ча-чаро́ўная	таямні́ча-чаро́ўнае	таямні́ча-чаро́ўныя
Р.	таямні́ча-чаро́ўнага	таямні́ча-чаро́ўнай таямні́ча-чаро́ўнае	таямні́ча-чаро́ўнага	таямні́ча-чаро́ўных
Д.	таямні́ча-чаро́ўнаму	таямні́ча-чаро́ўнай	таямні́ча-чаро́ўнаму	таямні́ча-чаро́ўным
В.	таямні́ча-чаро́ўны (неадуш.) таямні́ча-чаро́ўнага (адуш.)	таямні́ча-чаро́ўную	таямні́ча-чаро́ўнае	таямні́ча-чаро́ўныя (неадуш.) таямні́ча-чаро́ўных (адуш.)
Т.	таямні́ча-чаро́ўным	таямні́ча-чаро́ўнай таямні́ча-чаро́ўнаю	таямні́ча-чаро́ўным	таямні́ча-чаро́ўнымі
М.	таямні́ча-чаро́ўным	таямні́ча-чаро́ўнай	таямні́ча-чаро́ўным	таямні́ча-чаро́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Záuberstab

m -(e)s, -stäbe чаро́ўная па́лачка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

фе́я

(фр. fee)

1) істота жаночага полу, здольная рабіць цуды, чараўніца ў заходнееўрапейскай міфалогіі;

2) перан. чароўная жанчына.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Verbum