Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чаро́тавы камышо́вый;
○ ч. кот — камышо́вый кот
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чаро́тавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да чароту. Чаротавае сцябло. Чаротавыя зараснікі. □ З аднаго боку вада, з усіх астатніх — непраходныя, тонкія чаротавыя джунглі вышэй чалавечага росту.В. Вольскі.
2. Зроблены з чароту. Лявей гэтага пляца раскінулася вёска Высокае, дзе з-за дрэў весела выглядалі акуратныя чаротавыя стрэхі сялянскіх хат і клуняў.Колас.
•••
Чаротавы котгл. кот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаро́тавыбат. Schilf-; Röhricht-, Ried-
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
чаро́т, -у, М -ро́це, мн. чараты́, чарато́ў, м.
Высокая вадзяная або балотная расліна сямейства асаковых, а таксама зараснік гэтай расліны.
|| прым.чаро́тавы, -ая, -ае ічараця́ны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Чаротавы мышалоў, гл. Балотны мышалоў
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Чаротавы кот 4/271; 11/203 (іл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
камышо́вый чараця́ны, чаро́тавы;
камышо́вый котзоол.чаро́тавы кот.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чарато́вы, см.чаро́тавы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Хаўс, гл.Чаротавы кот
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)