чарова́ть несов.

1. (колдовать) уст. чарава́ць; вядзьма́рыць;

2. перен. чарава́ць;

чарова́ть свои́м го́лосом чарава́ць сваі́м го́ласам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарава́ць несов.

1. колдова́ть;

2. зна́харить;

3. перен. чарова́ть, пленя́ть, обольща́ть, увлека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чару́ющий

1. прич. які́ (што) чару́е; які́ (што) вядзьма́рыць; см. чарова́ть 1;

2. прил. (очаровательный) чаро́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варажы́ць несов.

1. гада́ть, ворожи́ть;

в. на ка́ртах — гада́ть (ворожи́ть) на ка́ртах;

2. (строить догадки) гада́ть;

3. предрека́ть, предска́зывать;

4. разг. привлека́ть, зачаро́вывать, чарова́ть, завора́живать;

5. перен., разг. колдова́ть;

ску́льптар ~жы́ў над глі́най — ску́льптор колдова́л над гли́ной;

ба́бка на́двае ~жы́лапогов. ба́бушка на́двое сказа́ла (гада́ла)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)