чарня́вы, -ая, -ае.

Цёмнавалосы.

Ч. хлопчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарня́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чарня́вы чарня́вая чарня́вае чарня́выя
Р. чарня́вага чарня́вай
чарня́вае		 чарня́вага чарня́вых
Д. чарня́ваму чарня́вай чарня́ваму чарня́вым
В. чарня́вы (неадуш.)
чарня́вага (адуш.)		 чарня́вую чарня́вае чарня́выя (неадуш.)
чарня́вых (адуш.)
Т. чарня́вым чарня́вай
чарня́ваю		 чарня́вым чарня́вымі
М. чарня́вым чарня́вай чарня́вым чарня́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чарня́вы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. чарня́вы чарня́выя
Р. чарня́вага чарня́вых
Д. чарня́ваму чарня́вым
В. чарня́вага чарня́вых
Т. чарня́вым чарня́вымі
М. чарня́вым чарня́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чарня́вы

1. прил. сму́глый, черня́вый;

2. в знач. сущ. сму́глый, брюне́т м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарня́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае цёмныя валасы і смуглы твар; з цёмнымі валасамі. Перад .. [Евай] стаяў незнаёмы чарнявы хлопец з бліскучымі цёмнымі вачыма. Колас. [Лёнік] зняў кепку,.. выцер далонямі мокрыя ад поту скроні, чарнявую галаву, твар. Марціновіч. // Чарнаваты, цёмны (пра валасы); смуглы (пра твар). Чарнявы, з тонкім носам і прыгожымі вусікамі твар лейтэнанта ажывіўся, у вачах мільганулі хітрыя іскрынкі. Мележ. Калі дзяўчына села і паправіла на галаве зблытаныя чарнявыя валасы, Святлана ўбачыла, што гэта — машыністка. Кулакоўскі. / у знач. наз. чарня́вы, ‑ага, м.; чарня́вая, ‑ай, ж. Алёшка ціха сказаў да чарнявага слова, і той пайшоў з хаты. Мікуліч. А там, за вечным ціхім снегам, Які не сходзіць з галавы, Дарожкі-сцежкі, што абегаў, Калі чарнявую лавіў. Семашкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарня́вы schwárzhaarig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

черня́вый прост. чарня́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

czarniawy

чарнявы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

брюне́т бруне́т, -та м., чарня́вы, -вага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blackish

[ˈblækɪʃ]

adj.

чарня́вы; чарнава́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)