чарато́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чарато́вы |
чарато́вая |
чарато́вае |
чарато́выя |
| Р. |
чарато́вага |
чарато́вай
чарато́вае |
чарато́вага |
чарато́вых |
| Д. |
чарато́ваму |
чарато́вай |
чарато́ваму |
чарато́вым |
| В. |
чарато́вы (неадуш.) |
чарато́вую |
чарато́вае |
чарато́выя (неадуш.) |
| Т. |
чарато́вым |
чарато́вай
чарато́ваю |
чарато́вым |
чарато́вымі |
| М. |
чарато́вым |
чарато́вай |
чарато́вым |
чарато́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чарато́вы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і чаротавы. Як нейкі востраў на агромністым блюдзе чаратовых балот, маляўніча выступаў старадаўні горад, важнейшы цэнтр неабсяжнага Палесся. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)