чальча́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. чальча́к
Р. чальчаку́
Д. чальчаку́
В. чальча́к
Т. чальчако́м
М. чальчаку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чальча́к, -ку́ м., бот. дербе́нник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чальча́к, ‑у, м.

Адна- або шматгадовая травяністая меданосная і лекавая расліна сямейства чальчаковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Чальчак 11/179

- » - вербалісты 11/179 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чальчак

т. 17, с. 212

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дербе́нник бот. чальча́к, -ку́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чальчако́выя, ‑ых.

Сямейства травяністых раслін, да якога адносяцца чальчак, плакун і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Плакун-трава, гл. Чальчак

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

подбере́жник бот. чальча́к, -ка́ м., плаку́н-трава́, -вы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаку́н-трава́ бот., фольк. чальча́к, -ку́ м., плаку́н-трава́, -вы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)