ця́ўкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ця́ўкну |
ця́ўкнем |
| 2-я ас. |
ця́ўкнеш |
ця́ўкнеце |
| 3-я ас. |
ця́ўкне |
ця́ўкнуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ця́ўкнуў |
ця́ўкнулі |
| ж. |
ця́ўкнула |
| н. |
ця́ўкнула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ця́ўкні |
ця́ўкніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
ця́ўкнуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ця́ўкнуць сов., однокр. тя́вкнуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ця́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да цяўкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ця́ўкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.
Адрывіста брахаць (пра сабаку, лісяня, шчаня).
Лісяня цяўкала, як сабака.
|| аднакр. ця́ўкнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| наз. ця́ўканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тявкнуть сов., однокр. га́ўкнуць, дзя́ўкнуць, ця́ўкнуць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паця́ўкаць, ‑ае; зак.
Разм. Цяўкаць некаторы час; цяўкнуць некалькі разоў. Сабака сваё зрабіў і толькі, каб не адразу парваць знаёмства з хлопцамі, адбегся і, вінавата аблізваючыся, пацяўкаў і падаўся дадому. Сташэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Перашчу́к ’дождж з перапынкамі’ (нараўл., ЛА, 2), перашчупаць, перэшчукаць ’сціхаць, пераставаць’ (Нас., Растарг., Нар. Гом. — Сачанка), перашчу́кпуць, пірашчупнуць ’перастаць’ (брагін., З нар. сл.; чач., Жыв. НС), рус. бранск. перещупать, ne- реіцу́кнуть ’перастаць (аб дажджы)’. Да пера- (гл.) і шчупаць* цяўкнуць перастаць, пераставаць’ (гл.), якое ўзыходзіць да ліг. ščiuti ’сціхаць, пераставаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)