Цяце́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Цяце́ркі
Р. Цяце́рак
Цяце́ркаў
Д. Цяце́ркам
В. Цяце́ркі
Т. Цяце́ркамі
М. Цяце́рках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Цяцеркі

т. 17, с. 198

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Цяцеркі (в.) 2/394 (к.), 395; 11/167, 298 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цяце́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цяце́рка цяце́ркі
Р. цяце́ркі цяце́рак
Д. цяце́рцы цяце́ркам
В. цяце́рку цяце́рак
Т. цяце́ркай
цяце́ркаю		 цяце́ркамі
М. цяце́рцы цяце́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)