цярні́сты, -ая, -ае.

1. Калючы; пакрыты шыпамі (пра хмызняк, кусты і пад.).

Ц. куст.

2. перан. Цяжкі, пакутлівы.

Ц. шлях яму давялося прайсці.

|| наз. цярні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цярні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цярні́сты цярні́стая цярні́стае цярні́стыя
Р. цярні́стага цярні́стай
цярні́стае		 цярні́стага цярні́стых
Д. цярні́стаму цярні́стай цярні́стаму цярні́стым
В. цярні́сты (неадуш.)
цярні́стага (адуш.)		 цярні́стую цярні́стае цярні́стыя (неадуш.)
цярні́стых (адуш.)
Т. цярні́стым цярні́стай
цярні́стаю		 цярні́стым цярні́стымі
М. цярні́стым цярні́стай цярні́стым цярні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цярні́сты прям., перен., книжн. терни́стый;

◊ ц. шлях — терни́стый путь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цярні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Калючы; пакрыты шыпамі (пра хмызняк, кусты і пад.).

2. перан. Поўны цяжкасцей, пакут, нягод. Максім слухаў.. [Міколу] з напружанай увагай і ўяўляў сабе цярністы шлях, які за кароткі час давялося прайсці Клінцэвічу. Машара. У маім сэрцы — апавяданне аб цярністых дарогах адважных. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цярні́сты dórnig; Dorn-; перан. dórnenvoll;

◊

цярні́сты шлях ein dórnervoller Pfad, ein stéiniger Weg

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

терни́стый цярні́сты;

терни́стый путь цярні́сты шлях;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ciernisty

ciernist|y

цярністы;

~a droga — цярністы шлях

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

thorny

[ˈӨɔrni]

adj.

1) цярні́сты, калю́чы, пакры́ты це́рнем

2) Figur. цярні́сты, паку́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dórnig

a цярні́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

briery

[ˈbraɪri]

adj.

цярні́сты; зь це́рнем, калю́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)