цярно́вы гл. цёрн.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цярно́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цярно́вы цярно́вая цярно́вае цярно́выя
Р. цярно́вага цярно́вай
цярно́вае		 цярно́вага цярно́вых
Д. цярно́ваму цярно́вай цярно́ваму цярно́вым
В. цярно́вы (неадуш.)
цярно́вага (адуш.)		 цярно́вую цярно́вае цярно́выя (неадуш.)
цярно́вых (адуш.)
Т. цярно́вым цярно́вай
цярно́ваю		 цярно́вым цярно́вымі
М. цярно́вым цярно́вай цярно́вым цярно́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цярно́вы терно́вый;

◊ ц. вяно́к — терно́вый вене́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цярно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цёрну, зроблены з цёрну. Цярновы куст.

•••

Цярновы вянок гл. вянок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цярно́вы Dórnen-; dórnig;

◊

цярно́вы вяно́к Dórnenkranz m -(e)s, -kränze; Dórnenkrone f -, -en (Хрыстовы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цёрн, -у, м.

Калючы куст або дрэва сямейства ружакветных, а таксама дробныя чорна-сінія, з шызым налётам плады гэтай расліны, якія маюць даўкі смак.

|| прым. цярно́вы, -ая, -ае.

Ц. куст.

◊

Цярновы вянок — сімвал мучэння, пакут (калючы цярновы вянок быў надзеты на Ісуса Хрыста перад распяццем на крыжы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

терно́вый цярно́вы;

◊

терно́вый вене́ц цярно́вы вяно́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Dórnenkrone

f -, -n цярно́вы вяно́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cierniowy

cierniow|y

цярновы;

wieniec ~y (korona ~a) — цярновы вянок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

thorn [θɔ:n] n.

1. bot. калю́чка; це́рні;

a crown of thorn цярно́вы вяно́к

2. калю́чая раслі́на

♦

a thorn in one’s flesh/side прычы́на пастая́ннага раздражне́ння; бяльмо́ на во́ку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)