ця́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак. (разм.).

1. гл. цяпаць.

2. каго-што. Укусіць, схапіць зубамі.

Сабака цяпнуў за палец.

3. што і чаго. Выпіць спіртнога.

Ц. чарку.

4. каго. Стукнуць, ударыць каго-н.

Ц. па галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ця́пнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ця́пну ця́пнем
2-я ас. ця́пнеш ця́пнеце
3-я ас. ця́пне ця́пнуць
Прошлы час
м. ця́пнуў ця́пнулі
ж. ця́пнула
н. ця́пнула
Загадны лад
2-я ас. ця́пні ця́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ця́пнуўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ця́пнуць сов., разг.

1. однокр. тя́пнуть; см. ця́паць;

2. (зубами — о животных) тя́пнуть, хвати́ть;

ц. за штаны́ — тя́пнуть (хвати́ть) за штаны́;

3. (выпить спиртного) тя́пнуть, хвати́ть;

ц. гарэ́лкі — тя́пнуть во́дки;

4. (ударить) тя́пнуть;

ц. па галаве́ — тя́пнуть по голове́;

◊ ц. го́ра — тя́пнуть го́ря

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ця́пнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Разм.

1. Аднакр. да цяпаць.

2. Хапіць зубамі; урваць (пра сабаку і пад.). Паслухмяны Кудлік ашчэрыў зубы, цяпнуў калючы клубок і ўмомант, як уджалены, адскочыў назад. Рылько. Наша ўвага была скіравана на тое, каб .. сабака ўпотайкі не цяпнуў нас за калошу. Сташэўскі. // Выпіць спіртнога. [Яраш:] — Трэба нам з табой, Кірыла, хоць спірту па мензурцы цяпнуць за Новы год. Шамякін.

3. Стукнуць, ударыць каго‑н. Цяпнуць па галаве.

•••

Цяпнуць гора — перажыць цяжкія нягоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́пнуць разм.

1. (хапянуць зубамі) fássen vt, pácken vt;

2. (выцяць, стукнуць) stóßen* vt, schlágen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ця́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Сячы.

Ц. сякераю.

|| зак. ця́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

|| наз. ця́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тя́пнуть сов., разг., в разн. знач. ця́пнуць; (выпить — ещё) хапі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяп, выкл. (разм.).

1. Ужыв. гукапераймальна для абазначэння рэзкіх удараў па чым-н. цвёрдым (пры сячэнні).

2. у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясл. цяпаць—цяпнуць.

Цяп за руку.

◊

Цяп-ляп — ужыв. для абазначэння хуткага, але неахайнага выканання работы; абы-як.

Цяп-ляп і гатова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Насцяба́цца ’напіцца да ап’янення’ (Нас.), насціба́цца ’напіцца ўдосталь’ (Мядзв.), насцёбацца ’напіцца гарэлкі’ (лях., Янк. Мат.). Да сцяба́ць ’сячы, хвастаць; піць залпам і інш.’, развіццё семантыкі ’біць’ > ’піць’, гл. ця́пнуць ’выпіць’, урэ́заць ’тс’ і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

деря́бнуть сов., прост.

1. (хапнуть в большом количестве) хапану́ць; загрэ́бці, грабяну́ць;

2. (выпить) хапі́ць, ця́пнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)