цяні́сты, -ая, -ае.

1. Які дае, утварае цень (пра расліны).

Цяністая вярба.

2. Такі, у якім шмат ценю.

Ц. сад.

|| наз. цяні́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цяні́сты цяні́стая цяні́стае цяні́стыя
Р. цяні́стага цяні́стай
цяні́стае		 цяні́стага цяні́стых
Д. цяні́стаму цяні́стай цяні́стаму цяні́стым
В. цяні́сты (неадуш.)
цяні́стага (адуш.)		 цяні́стую цяні́стае цяні́стыя (неадуш.)
цяні́стых (адуш.)
Т. цяні́стым цяні́стай
цяні́стаю		 цяні́стым цяні́стымі
М. цяні́стым цяні́стай цяні́стым цяні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цяні́сты в разн. знач. тени́стый;

ц. сад — тени́стый сад;

ц. роў — тени́стый овра́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які дае, утварае цень (пра расліны). Спакойна гамоняць Цяністыя вербы. Хведаровіч.

2. Такі, у якім шмат ценю, багаты ценем. Каля пасады лесніковай Цягнуўся гожаю падковай Стары, высокі лес цяністы. Колас. // Які знаходзіцца ў цяні, заценены. У парку ёсць адна асабліва прыгожая цяністая дарожка. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяні́сты

1. (заценены) scháttig;

2. (што дае цень) scháttenspendend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тени́стый цяні́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cienisty

цяністы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scháttenspendend

a цяні́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scháttig

a цяні́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ацянёны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ацяніць.

2. у знач. прым. Цяністы. Ацянёны бераг ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)