назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цяля́ткі | ||
| цяля́так | ||
| цяля́тку | цяля́ткам | |
| цяля́так | ||
| цяля́ткам | цяля́ткамі | |
| цяля́тку | цяля́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| цяля́ткі | ||
| цяля́так | ||
| цяля́тку | цяля́ткам | |
| цяля́так | ||
| цяля́ткам | цяля́ткамі | |
| цяля́тку | цяля́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◊ ла́скавае ц. дзве ма́ткі ссе —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
цяля́/цялё, -ля́ці,
1. Дзіцяня каровы, а таксама самкі лася, аленя і некаторых іншых жывёл.
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́рды, -ая, -ае.
1. Надзелены пачуццём уласнай годнасці, павагі да сябе.
2. Поўны пачуцця задавальнення сабой.
3. Ганарысты, фанабэрысты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
cielątko
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сабачаня́ і сабачанё, ‑няці;
1. Дзіцяня сабакі; шчаня.
2. Маленькі сабачка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ссаць
◊ ла́скавае
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
го́рды, ‑ая, ‑ае.
1. Надзелены пачуццём уласнай годнасці, павагі да сябе.
2. Ганарысты, напышлівы, фанабэрысты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)