цэ́тлік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цэ́тлік цэ́тлікі
Р. цэ́тліка цэ́тлікаў
Д. цэ́тліку цэ́тлікам
В. цэ́тлік цэ́тлікі
Т. цэ́тлікам цэ́тлікамі
М. цэ́тліку цэ́тліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цэ́тлік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

1. Ярлык (у 2 знач.), этыкетка.

2. Распіска, квітанцыя.

Атрымаць на рукі ц.

|| прым. цэ́тлічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́тлік м., разг.

1. распи́ска ж.; квита́нция ж.;

2. ярлы́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэ́тлік, ‑а, м.

Разм. Распіска, квітанцыя. Другі перакладчык, які дагэтуль маўчаў, раздае старастам цэтлікі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́тлік м разм (распіска, квіток) Quíttung f -, -en, Beschéinigung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

przywieszka

ж. цэтлік; бірка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тало́н ’кантрольны лісток’ (ТСБМ, Вруб.), талён ’цэтлік’ (Некр. і Байк.). З заходнееўрапейскіх моў, дзе англ. talon ’талон’, ням. Talon ’тс’ і інш. з франц. (XII ст.) talon ’прыкуп у картачнай гульні; цэтлік у чэкавай, квітанцыйнай кніжцы’, што праз нар.-лац. talo (В. скл. talonem) < лац. tālus ’пятка; костачка’, ’ігральная косць’ (Чарных, 2, 227; Фасмер, 4, 16). Запазычана праз рускае або польскае пасрэдніцтва, параўн. рус. тало́н, польск. talon ’кантрольны лісток’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

sticker [ˈstɪkə] n.

1. сты́кер, ліпу́чая накле́йка, нале́пка; цэ́тлік; афі́ша;

a price sticker цэ́ннік

2. чалаве́к з пастая́ннымі звы́чкамі і схі́льнасцямі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zéttel

m -s, -

1) запі́ска

2) этыке́тка, цэ́тлік; афі́ша

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nalepka

ж. наклейка, ярлык, этыкетка, цэтлік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)