цыге́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Футра, вырабленае са шкуры авечкі цыгейскай пароды.

Каўнер з цыгейкі.

|| прым. цыге́йкавы, -ая, -ае.

Цыгейкавая шапка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыге́йка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цыге́йка
Р. цыге́йкі
Д. цыге́йцы
В. цыге́йку
Т. цыге́йкай
цыге́йкаю
М. цыге́йцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыге́йка ж. циге́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыге́йка, ‑і, ДМ ‑йцы, ж.

Футра, вырабленае са сякуры авечкі цыгайскай пароды. Хлопец падняў каўнер, затуліў твар казытлівай цыгейкай. Кандрусевіч.

[Ад ням. Ziege — каза.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыгейка

т. 17, с. 141

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цыге́йка ж. Bíberlamm n -(e)s; Scháffell n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цыге́йка

(ад ням. Ziege = каза)

футра, вырабленае са шкуры авечкі цыгейскай пароды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

циге́йка цыге́йка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)