цыгано́ў
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цыгано́ў |
цыгано́ва |
цыгано́ва |
цыгано́вы |
| Р. |
цыгано́вага |
цыгано́вай цыгано́вае |
цыгано́вага |
цыгано́вых |
| Д. |
цыгано́ваму |
цыгано́вай |
цыгано́ваму |
цыгано́вым |
| В. |
цыгано́ў (неадуш.) цыгано́вага (адуш.) |
цыгано́ву |
цыгано́ва |
цыгано́вы (неадуш.) цыгано́вых (адуш.) |
| Т. |
цыгано́вым |
цыгано́вай цыгано́ваю |
цыгано́вым |
цыгано́вымі |
| М. |
цыгано́вым |
цыгано́вай |
цыгано́вым |
цыгано́вых |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цыгано́ў, ‑ова.
Разм. Які належыць цыгану. Цыганоў конь. Цыганова хата.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
цыга́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цыга́н |
цыганы́ |
| Р. |
цыгана́ |
цыгано́ў |
| Д. |
цыгану́ |
цыгана́м |
| В. |
цыгана́ |
цыгано́ў |
| Т. |
цыгано́м |
цыгана́мі |
| М. |
цыгане́ |
цыгана́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Цыганы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Цыганы́ |
| Р. |
Цыгано́ў |
| Д. |
Цыгана́м |
| В. |
Цыганы́ |
| Т. |
Цыгана́мі |
| М. |
Цыгана́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цыганё і цыганя́, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.
Дзіця цыганоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
табар,
лагер; вайсковы лагер з абозам; група вандроўных цыганоў.
т. 15, с. 365
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
цыга́нскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да цыганоў, які належыць ім. Цыганская мова. □ Збоку ўсё было падобна на вялікі цыганскі табар. Лынькоў.
2. Такі, як у цыганоў. Цыганская натура. Цыганскае жыццё. □ Каранасты, з густой цыганскай чупрынай, Алёша меў падабенства да бацькі. Дуброўскі.
•••
Цыганскі дождж гл. дождж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамудры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго і без дап.
Разм. Тое, што і перамудраваць. [Палуян:] — Эх, паночку, дзе наша не прападала. Яно ж вядома, што вас і дзесяць цыганоў не перамудрыць. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)