цыбу́ліна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цыбу́ліна цыбу́ліны
Р. цыбу́ліны цыбу́лін
Д. цыбу́ліне цыбу́лінам
В. цыбу́ліну цыбу́ліны
Т. цыбу́лінай
цыбу́лінаю
цыбу́лінамі
М. цыбу́ліне цыбу́лінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цыбу́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. Патоўшчаная частка (звычайна падземная) сцябла некаторых раслін.

Ц. цюльпана.

2. Галоўка цыбулі.

Пакрышыць цыбуліну ў суп.

3. Расшыраная частка некаторых органаў, частка арганізма.

Ц. воласа.

|| памянш.-ласк. цыбу́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыбу́ліна ж., в разн. знач. лу́ковица;

ц. цюльпа́на — лу́ковица тюльпа́на;

з’е́сці дзве цыбу́ліны — съесть две лу́ковицы;

ц. во́ласа — лу́ковица во́лоса

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыбу́ліна, ‑ы, ж.

1. Патоўшчаная, звычайна падземная, частка сцябла некаторых раслін. Цыбуліна цюльпана. Цыбуліна лілеі.

2. Галоўка цыбулі. Маці адрэзала лусту хлеба, дастала цыбуліну, загарнула ў паперку крыху солі і ўсё гэта паклала ў торбачку. Гамолка.

3. Расшыраная частка некаторых органаў, частак арганізма. Цыбуліна аорты. Цыбуліна воласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Цыбуліна 2/635; 6/31; 11/126

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

цыбуліна

т. 17, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цыбу́ліна ж.

1. бат. Knlle f -, -n, Zwebel f -, -n; Blle f -, -n;

цыбу́ліна цюльпа́на Tlpenzwiebel f;

2. анат. Zwebel f -, -n, Wulst m -es, Wülste;

цыбу́ліна во́ласа Harzwiebel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нарцы́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нарцыса. Нарцысавая цыбуліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́ковица в разн. знач. цыбу́ліна, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыбу́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

1. Памянш.-ласк. да цыбуля.

2. Невялікая цыбуліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)