цыбу́ліна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
цыбу́ліна |
цыбу́ліны |
| Р. |
цыбу́ліны |
цыбу́лін |
| Д. |
цыбу́ліне |
цыбу́лінам |
| В. |
цыбу́ліну |
цыбу́ліны |
| Т. |
цыбу́лінай цыбу́лінаю |
цыбу́лінамі |
| М. |
цыбу́ліне |
цыбу́лінах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цыбу́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.
1. Патоўшчаная частка (звычайна падземная) сцябла некаторых раслін.
Ц. цюльпана.
2. Галоўка цыбулі.
Пакрышыць цыбуліну ў суп.
3. Расшыраная частка некаторых органаў, частка арганізма.
Ц. воласа.
|| памянш.-ласк. цыбу́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цыбу́ліна ж., в разн. знач. лу́ковица;
ц. цюльпа́на — лу́ковица тюльпа́на;
з’е́сці дзве цыбу́ліны — съесть две лу́ковицы;
ц. во́ласа — лу́ковица во́лоса
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цыбу́ліна, ‑ы, ж.
1. Патоўшчаная, звычайна падземная, частка сцябла некаторых раслін. Цыбуліна цюльпана. Цыбуліна лілеі.
2. Галоўка цыбулі. Маці адрэзала лусту хлеба, дастала цыбуліну, загарнула ў паперку крыху солі і ўсё гэта паклала ў торбачку. Гамолка.
3. Расшыраная частка некаторых органаў, частак арганізма. Цыбуліна аорты. Цыбуліна воласа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Цыбуліна 2/635; 6/31; 11/126
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
цыбу́ліна ж.
1. бат. Knólle f -, -n, Zwíebel f -, -n; Bólle f -, -n;
цыбу́ліна цюльпа́на Túlpenzwiebel f;
2. анат. Zwíebel f -, -n, Wulst m -es, Wülste;
цыбу́ліна во́ласа Háarzwiebel f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нарцы́савы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нарцыса. Нарцысавая цыбуліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лу́ковица в разн. знач. цыбу́ліна, -ны ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цыбу́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.
1. Памянш.-ласк. да цыбуля.
2. Невялікая цыбуліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)