Цудоўная (сорт канюшыны) 5/405; 12/515

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кальмар цудоўная лямпа (малюск) 6/384—385 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ле́пка, -і, ДМ -пцы, ж.

1. гл. ляпіць.

2. Пра якасць апрацоўкі, выяўленне аб’ёмнасці (скульптуры, малюнка).

Цудоўная л.

3. Тое, што вылеплена.

Сцены вызначаліся прыгожай лепкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цудо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цудо́ўны цудо́ўная цудо́ўнае цудо́ўныя
Р. цудо́ўнага цудо́ўнай
цудо́ўнае		 цудо́ўнага цудо́ўных
Д. цудо́ўнаму цудо́ўнай цудо́ўнаму цудо́ўным
В. цудо́ўны (неадуш.)
цудо́ўнага (адуш.)		 цудо́ўную цудо́ўнае цудо́ўныя (неадуш.)
цудо́ўных (адуш.)
Т. цудо́ўным цудо́ўнай
цудо́ўнаю		 цудо́ўным цудо́ўнымі
М. цудо́ўным цудо́ўнай цудо́ўным цудо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мясці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

1. Пэўная частка, участак якой-н. тэрыторыі.

Лясная м.

2. Тое, што і месца (у 2 і 5 знач.).

|| памянш. мясці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Цудоўная м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сумы́сна, прысл.

З намерам, знарок, наўмысна. Цудоўная ноч!.. Ніяк не прыдумаць такую сумысна! Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stunning [ˈstʌnɪŋ] adj. infml ашаламля́льны, дзіво́сны, цудо́ўны;

What a stunning idea! Якая цудоўная ідэя!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Práchtstück

n -(e)s, -e цудо́ўная рэч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зашыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Пачаць шыпець. // Прашыпець. У цішыні зашыпела пласцінка і зараз жа палілася цудоўная музыка. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цудо́ўны, -ая, -ае.

1. Які ўспрымаецца як цуд.

Цудоўнае выратаванне.

2. Выдатны, адмысловы; вельмі добры.

Ц. будынак.

3. Які вызначаецца незвычайным талентам.

Ц. паэт.

4. Вельмі прыгожы, маляўнічы.

Ц. краявід.

Ц. дзень.

5. Цікавы, захапляльны.

Цудоўная казка захапіла дзяцей.

6. Прыемны, дзіўны.

Ц. водар ліп.

7. Мілагучны (пра голас, гукі).

Ц. голас.

|| наз. цудо́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)