Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
цо́каль, -я, мн. -і, -яў, м.
1. Ніжняя патоўшчаная частка сцяны, збудавання, калоны, помніка, якая абапіраецца на фундамент.
Ц. калоны.
Ц. шматпавярховага дома.
2. Металічная частка элекгрычнай лямпачкі, якая служыць для ўмацавання яе ў патроне (спец.).
|| прым.цо́кальны, -ая, -ае.
Ц. паверх.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цо́кальм., в разн. знач. цо́коль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цо́каль, ‑я, м.
1. Ніжняя частка цаглянага ці каменнага будынка. Будынак стаіць на высокім цокалі з мноствам акенцаў і нішаў.«Помнікі».
2. Металічная частка электрычнае лямпачкі, якая служыць для ўмацавання яе ў патроне. На самым канцы цэха ў скрынку падалі ўжо гатовыя электралямпачкі з усімі іх прыпаямі, цокалямі.Скрыган.
[Іт. zoccolo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)