Verbum

анлайнавы слоўнік

мальпігіевыя цельцы

т. 10, с. 46

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

чырвоныя крывяныя цельцы

т. 17, с. 318

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

це́льца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

це́льца, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. гл. цела.

2. мн. Невялікія ўтварэнні ў складзе якой-н. жывой тканкі (спец.).

○ Белыя крывяныя цельцы — тое, што і лейкацыты.

Чырвоныя крывяныя цельцы — тое, што і эрытрацыты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́льца, ‑а, н.

1. Памянш.-ласк. да цела (у 2, 3 знач.).

2. звычайна мн. (це́льцы, ‑аў). Спец. Пэўныя ўтварэнні ў складзе якой‑н. жывой тканкі. Датыкальныя цельцы на канцы дзюбы дзятла.

•••

Белыя крывяныя цельцы — тое, што і лейкацыты (гл. лейкацыты).

Чырвоныя крывяныя цельцы — тое, што і эрытрацыты (гл. эрытрацыты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрытрацы́ты, -аў, адз. -цы́т, -а, М -цы́це, м.

Састаўная частка крыві — чырвоныя крывяныя цельцы, якія ўтрымліваюць гемаглабін.

|| прым. эрытрацы́тны, -ая, -ае і эрытрацыта́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лейкацы́ты, ‑аў; адз. лейкацыт, ‑а, М ‑цыце, м.

Белыя крывяныя цельцы — састаўная частка крыві.

[Ад грэч. leukos — белы і kytos — сасуд, клетка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрытрацы́ты, ‑аў; адз. эрытрацыт, ‑а, М ‑цыце, м.

Чырвоныя крывяныя цельцы, якія ўтрымліваюць гемаглабін.

[Ад грэч. erythros — чырвоны і kýtos — клетка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хларапла́сты, ‑аў; адз. хларапласт, ‑у, М ‑сце, м.

Зялёныя цельцы ў пратаплазме расліннай клеткі, якія ўтрымліваюць хларафіл.

[Ад грэч. chlōros — зялёны і plastos — утвораны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

corpuscle [ˈkɔ:pʌsl] n. anat. часці́нка, це́льца, карпу́скула;

red/white corpuscles physiol. чырво́ныя/бе́лыя крывяны́я це́льцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)