цвё́рда

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
цвё́рда цвярдзе́й найцвярдзе́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

цвёрда нареч.

1. твёрдо;

2. перен. твёрдо, сто́йко;

ц. стая́ць на сваі́м — твёрдо (сто́йко) стоя́ть на своём;

3. в знач. сказ. жёстко, твёрдо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цвёрда,

1. Прысл. да цвёрды.

2. перан.; безас. у знач. вык. Абавязкова, надзейна. [Курц:] — Выпісаць машыны і паставіць кваліфікаваных людзей. Пакуль гэта ўсё будзе, справа, вядома, зацягнецца, але затое гэта будзе верна і цвёрда. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвёрда прысл, цвёрды

1. fest, hart; steif, starr (пераплёт і г. д.);

цвёрдае це́ла fster Körper, Fstkörper m -s, -;

цвёрды зы́чны фан hrter Konsonnt;

2. перан (трывалы) fest, stndhaft; nerschütterlich (непахісны);

цвёрдыя цэ́ны fste Prise;

стаць цвёрдай наго́й fsten Fuß fssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цверда... (гл. цвёрда...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «цвёрда...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: цвердавэнджаны, цвердазём, цвердалобы, цвердамерзлы, цвердапаліўны, цвердаплодны, цвердаскуры, цвердасплаўны, цвердацелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвёрда... (а таксама цвёрда...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «цвёрды», напрыклад: цвёрданасенны, цвёрдападнябенны, цвёрдахарактарны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвёрда... (а таксама цверда...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову цвёрды, напр.: цвёрдаліставы, цвёрдалускаватыя, цвёрданасенны, цвёрдакаменны, цвёрдахарактарны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́твердо нареч., разг. цвёрда.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упо́рно нареч. упа́рта, цвёрда;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наўга́д, прысл.

Не будучы цвёрда ўпэўненым; як выйдзе, як прыйдзецца.

Сказаць н.

Ісці н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)