Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
царава́цьнесов., см. ца́рстваваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
царава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
1. Тое, што і царстваваць. [Цар] не мог не бачыць, што ў новай вайне прыгонная Расія не вытрымае, яе заваююць і падзеляць мацнейшыя дзяржавы. Тады ўжо не цараваць ні яму, ні яго роду.Якімовіч.//перан. Цалкам гаспадарыць дзе‑н., валодаць кім‑, чым‑н. Тут, у чужой хаце, у дзяржаве, дзе цараваў строгі Глушак, неяк асабліва адчувалася непарушная ўлада звычаяў і законаў.Мележ.Трэба ім [гаспадыням] гатаваць, цыраваць, Над каструлямі дымнымі Цараваць.Барадулін.
2.перан. Вылучацца сярод падобных да сябе якімі‑н. якасцямі; першынстваваць дзе‑н., сярод каго‑, чаго‑н. А дзе ніжэй, дзе вясной надаўжэй затрымліваецца вада, там царуе раскошны, прысадзісты вербалоз.Паўлаў.І выкладаць прадмет вы [настаўнікі] здольныя, І на ігрышчах цараваць, І пляшку асушыць супольную, І вершы пакрытыкаваць...Лось.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
царава́ць (als Zar) regíeren vi; hérrschen vi (тс.перан.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
царава́нне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл.цараваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ца́рстваваць
1.гл.цараваць;
2. (дамінаваць) dominíeren vi, vórherrschen vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
цари́тьнесов.
1.уст.царава́ць;
2.перен. панава́ць;
в лесу́ цари́т тишина́ у ле́се пану́е цішыня́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)