Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ца́пфаж., тех., воен.ца́пфа
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ца́пфатехн., воен.ца́пфа, -фы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ца́пфа, ‑ы, ж.
Спец. Шып вала ці восі, які апіраецца на падшыпнік. Цыліндрычная цапфа. Цапфа кола турбіны.// Невялікі цыліндрычны выступ на сярэдзіне ствала гарматы.
[Ням. Zapfen.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ца́пфажтэх Zápfen m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Zápfen
m -s, -
1) заты́чка
2) тэх.ца́пфа, шып, чоп; шво́ран
3) шы́шка (хваёвая)
4) лядзя́ш
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
шып1, ‑а, м.
1. Востраканцовы цвёрды выступ, нарасць на целе ў некаторых жывёл.
2. Невялікі выступ на падэшвах спартыўнага абутку, колах, гусеніцах аўтамашын, трактароў і пад., які садзейнічае счэпліванню з глебай, служыць для лепшага ўпору пры руху. Скрут з Балашам адправіліся да горкага хрыбта. Узброіліся зусім па-зямному — альпенштокамі, апранулі чаравікі з вострымі шыпамі.Шыцік.
3.Спец. Канцавая частка вала, якой ён абапіраецца на падшыпнік; цапфа.
шып2, ‑а, м.
Буйная прамысловая рыба сямейства асятровых, якая водзіцца ў Чорным, Азоўскім, Аральскім і Каспійскім марах.
шып3, ‑у, м.
Тое, што і шыпенне. Вясною той, уначы, — а бачылі тое жыхары з Міра, Нясвіжа, .. — з шыпам і свістам прамчаў па небе агнявы змій з доўгім зыркім хвастом.Караткевіч.Ходзіць — нос па ветру носіць: — Тут нядобра, дрэнна там! — Шып яе змяінай злосці Даўся ў знакі батракам.А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)