Verbum

анлайнавы слоўнік

цалава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цалава́нне ср., в разн. знач. целова́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цалава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цалаваць і цалавацца.

2. Гіст. Прысяга, клятва, у час прыняцця якой цалавалі крыж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цалава́нне н. Küssen n -s;

цалава́нне рукі́ Hándkuss m -es, -küsse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цалава́цца, -лу́юся, -лу́ешся, -лу́ецца; -лу́йся; незак.

Цалаваць адзін аднаго.

Ц. пры сустрэчы.

|| зак. пацалава́цца, -лу́юся, -лу́ешся, -лу́ецца; -лу́йся.

|| наз. цалава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цалава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; незак., каго-што.

Дакранацца вуснамі да каго-, чаго-н. у знак любві, ласкі, дружбы і пад.

Ц. маці.

Ц. руку.

|| зак. пацалава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны.

|| наз. цалава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

целова́ние цалава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hándkuss

m -es, -küsse цалава́нне рукі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

цмо́канне н. Geschmátze n -es (цалаванне); Schnálzen n -s (языком)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

лобза́ние ср., уст.

1. (действие) цалава́нне, -ння ср.;

2. (поцелуй) пацалу́нак, -нка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)