цадзі́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для працэджвання.

Ц. апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цадзі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цадзі́льны цадзі́льная цадзі́льнае цадзі́льныя
Р. цадзі́льнага цадзі́льнай
цадзі́льнае		 цадзі́льнага цадзі́льных
Д. цадзі́льнаму цадзі́льнай цадзі́льнаму цадзі́льным
В. цадзі́льны (неадуш.)
цадзі́льнага (адуш.)		 цадзі́льную цадзі́льнае цадзі́льныя (неадуш.)
цадзі́льных (адуш.)
Т. цадзі́льным цадзі́льнай
цадзі́льнаю		 цадзі́льным цадзі́льнымі
М. цадзі́льным цадзі́льнай цадзі́льным цадзі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цадзі́льны цеди́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для працэджвання. Цадзільны апарат. Цадзільная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеди́льный цадзі́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВУ́СЫ,

1) у чалавека (мужчын) валасы над верхняй губой (другасная палавая прыкмета).

2) У многіх наземных млекакормячых (напр., катоў) — вібрысы на верхняй губе. У бяззубых кітоў (кітовы вус) — рагавыя пласцінкі ў верхняй сківіцы, якія ўтвараюць цадзільны апарат, на рыле — адзіночныя валаскі для дотыку. У некаторых птушак (напр., у вусатых сініц) — шчацінкападобнае пер’е ў вуглах рота, якое выконвае функцыю дотыку.

т. 4, с. 296

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)