цаглі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цаглі́нка цаглі́нкі
Р. цаглі́нкі цаглі́нак
Д. цаглі́нцы цаглі́нкам
В. цаглі́нку цаглі́нкі
Т. цаглі́нкай
цаглі́нкаю		 цаглі́нкамі
М. цаглі́нцы цаглі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

цаглі́нка ж., уменьш. кирпи́чик м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цаглі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

Адна штука цэглы.

|| памянш. цаглі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кирпичи́нка уменьш. цаглі́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыке́т

‘адна плітка, цаглінка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыке́т брыке́ты
Р. брыке́та брыке́таў
Д. брыке́ту брыке́там
В. брыке́т брыке́ты
Т. брыке́там брыке́тамі
М. брыке́це брыке́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кирпи́чик м., уменьш. цаглі́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыке́т, -у, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Плітка, цаглінка з якога-н. спрасаванага матэрыялу.

Тарфяны б.

Вугальны б.

2. зб. Прасаваны торф або вугаль як паліва.

Тапіць у хаце брыкетам.

|| прым. брыке́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыке́т, ‑а і ‑у, М ‑кеце, м.

1. ‑а. Плітка, цаглінка з якога‑н. спрасаванага матэрыялу. Тарфяныя брыкеты з’яўляюцца высакаякасным апалам. «Беларусь». А Заслонаў ужо вучыў, як рабіць вугальныя брыкеты, як пры дапамозе пяску і вады выводзіць са строю паравозы і аўтамашыны. Шчарбатаў.

2. ‑у, зб. Разм. Прасаваны торф або вугаль у выглядзе цаглінак. Надбудова тая — элеватар для фрэзернага торфу, з якога мы робім брыкет. Галавач.

[Фр. briquette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cegiełka

cegiełk|a

ж.

1. цаглінка;

2. уклад; унёсак;

przyłożyć ~ę (do dzieła) — унесці свой сціплы ўклад (у справу)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)