брыке́т

‘адна плітка, цаглінка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыке́т брыке́ты
Р. брыке́та брыке́таў
Д. брыке́ту брыке́там
В. брыке́т брыке́ты
Т. брыке́там брыке́тамі
М. брыке́це брыке́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)