хураміты

т. 17, с. 75

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хурамі́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хурамі́т хурамі́ты
Р. хурамі́та хурамі́таў
Д. хурамі́ту хурамі́там
В. хурамі́та хурамі́таў
Т. хурамі́там хурамі́тамі
М. хурамі́це хурамі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)