ху́нта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ху́нта |
ху́нты |
| Р. |
ху́нты |
ху́нт ху́нтаў |
| Д. |
ху́нце |
ху́нтам |
| В. |
ху́нту |
ху́нты |
| Т. |
ху́нтай ху́нтаю |
ху́нтамі |
| М. |
ху́нце |
ху́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ху́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, хунт і -аў, ж.
1. У Іспаніі і краінах Лацінскай Амерыкі: назва розных аб’яднанняў, груповак, саюзаў.
2. Ваенная рэакцыйная тэрарыстычная групоўка, якая захапіла ўладу і ўстанавіла тэрарыстычную дыкгатуру.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ху́нта полит. ху́нта, -ты ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ху́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.
1. У Іспаніі і краінах Лацінскай Амерыкі — назва розных аб’яднанняў, груповак, саюзаў.
2. Ваенная рэакцыйная тэрарыстычная групоўка. Ваенная хунта.
[Ісп. junta.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ху́нта ж Junta [´xʊn-] f -, -ten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ху́нта
(ісп. junta = літар. сход, аб’яднанне)
1) назва розных грамадска-палітычных груповак і аб’яднанняў у Іспаніі і краінах Лацінскай Амерыкі;
2) выканаўчы ўрадавы орган у некаторых лацінаамерыканскіх краінах;
3) група ўдзельнікаў ваеннага перавароту ў краінах Лацінскай Амерыкі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
junta [ˈdʒʌntə] n. derog. ху́нта
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
junta
ж. [hunta] хунта;
junta wojskowa — вайсковая хунта
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)