ху́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ху́нта ху́нты
Р. ху́нты ху́нт
ху́нтаў
Д. ху́нце ху́нтам
В. ху́нту ху́нты
Т. ху́нтай
ху́нтаю		 ху́нтамі
М. ху́нце ху́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)