Verbum

анлайнавы слоўнік

хрыбе́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хрыбе́тны	хрыбе́тная	хрыбе́тнае	хрыбе́тныя
Р.	хрыбе́тнага	хрыбе́тнай хрыбе́тнае	хрыбе́тнага	хрыбе́тных
Д.	хрыбе́тнаму	хрыбе́тнай	хрыбе́тнаму	хрыбе́тным
В.	хрыбе́тны (неадуш.) хрыбе́тнага (адуш.)	хрыбе́тную	хрыбе́тнае	хрыбе́тныя (неадуш.) хрыбе́тных (адуш.)
Т.	хрыбе́тным	хрыбе́тнай хрыбе́тнаю	хрыбе́тным	хрыбе́тнымі
М.	хрыбе́тным	хрыбе́тнай	хрыбе́тным	хрыбе́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хрыбе́тны хребе́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрыбе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хрыбта. Хрыбетныя жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрыбе́тны анат spinál; Rückengrat-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

хрыбе́т, -бта́, М -бце́, мн. -бты́, -бто́ў, м.

1. Пазваночнік чалавека або жывёлы.

2. Спіна (разм.).

3. перан. Верхні край чаго-н.

Х. хвалі.

4. Рад гор, якія працягнуліся ў адным напрамку; горны ланцуг.

Горны х.

|| прым. хрыбто́вы, -ая, -ае і хрыбе́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хребе́тный хрыбе́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spinal [ˈspaɪnl] adj. anat. спінны́, пазвано́чны, хрыбе́тны, спіна́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vertebrate

[ˈvɜ:rtɪbrət]

хрыбе́тная жывёліна

adj.

хрыбе́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

kręgowy

пазваночны, хрыбетны;

rdzeń kręgowy — спінны мозг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spinal

[ˈspaɪnəl]

adj.

хрыбе́тны, сьпі́нны

n., informal

абязбо́леньне хрыбе́тніка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)