Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
храсто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.
Гнуткая і шчыльная злучальная тканка арганізма пазваночных жывёл і чалавека, якая ўтварае некаторыя часткі шкілета і дыхальных шляхоў.
|| прым.храстко́вы, -ая, -ае.
Храстковыя рыбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
храсто́к, -тка́м., анат. хрящ; хря́щик;
○ надгарта́нны х. — надгорта́нный хрящ
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
храсто́к, ‑тка, м.
Гнуткая і шчыльная злучальная тканка пазваночных жывёл і чалавека, якая ўтварае некаторыя часткі шкілета і дыхальных шляхоў дарослага чалавека. Храсткі гартані. □ Перасадка чалавеку такіх тканак, як храсток, косці, рагавіца вока, — ужо не праблема.«Звязда».Чалавек азірнуўся і пайшоў паволі назад. Храсткі яго носа варушыліся.Чорны.
•••
Надгартанны храсток — надгартаннік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Храсток 3/367; 6/84; 11/80
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
храсто́км.анат. Knórpel m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
храсткаві́на, -ы, ж.
Рэчыва, з якога складаецца храсток.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
надгарта́нны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца над гартанню.
•••
Надгартанны храстокгл.храсток.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gristle[ˈgrɪsl]n.храсто́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cartilage[ˈkɑ:tɪlɪdʒ]n.anat.храсто́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)