хобатныя - Пошук

хо́батныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хо́батныя сущ., мн., зоол. хо́ботные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Хобатныя 5/15; 6/598; 9/580

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хо́батны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хо́батны	хо́батная	хо́батнае	хо́батныя
Р.	хо́батнага	хо́батнай хо́батнае	хо́батнага	хо́батных
Д.	хо́батнаму	хо́батнай	хо́батнаму	хо́батным
В.	хо́батны (неадуш.) хо́батнага (адуш.)	хо́батную	хо́батнае	хо́батныя (неадуш.) хо́батных (адуш.)
Т.	хо́батным	хо́батнай хо́батнаю	хо́батным	хо́батнымі
М.	хо́батным	хо́батнай	хо́батным	хо́батных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хоботны́е мн., сущ., зоол. хо́батныя, -ных;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хо́батны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да хобата (у 1 знач.), з хобатам. Хобатная жывёліна.

2. у знач. наз. хо́батныя, ‑ых. Атрад млекакормячых, які цяпер прадстаўлены толькі сланамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum