Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хму́рыццанесов.
1. (заволакиваться тучами) хму́риться;
2. (о человеке) хму́риться, насу́пливаться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хму́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Пакрывацца хмарамі, станавіцца хмурным (пра неба). Неба хмурылася і хмурылася, здавалася, вось-вось пойдзе дождж.Федасеенка.// Станавіцца пахмурным, хмарным (пра пагоду). Шырокае мора бясконца шуміць... Не хмурся дажджом, далягляд.Жычка.Не дзень, не два ўжо хмурылася надвор’е.Мыслівец./убезас.ужыв.Навокал, нізка над даляглядам, як быццам хмурылася, пагруквала, таямніча і насцярожана, а дождж усё не ішоў.Брыль.
2.перан. Станавіцца хмурным, насупленым. [Мікалай Пятровіч] нават адчуў на сваёй спіне лёгкі халадок і прыкра хмурыўся, намагаючыся рассеяць нядобры настрой.Каршукоў.// Моршчыцца, насуплівацца, выражаючы неспакой, хваляванне, турботу, злосць (пра лоб, бровы). Сінія вочы іскрыліся просьбай, разгублена хмурыліся бровы.Лынькоў.// Злавацца на каго‑н. [Саша:] — А я, дзівак, лічыў, што ты [Вася] ад зайздрасці, што сам не пабыў дома, хмурышся на мяне.Шуцько.Вельмі не рад быў свайму канкурэнту ксёндз Марцэвіч. Ён хмурыўся на мніха.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хму́рыцца
1. (насуплівацца) fínster dréinschauen;
2.разм. (пранадвор’е) sich verfínstern; sich verdüstern, sich trüben;
не́ба хму́рыцца der Hímmel [verfínstert, verdüstert, trübt] sich [zieht zu]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)