хвілі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хвілі́на хвілі́ны
Р. хвілі́ны хвілі́н
Д. хвілі́не хвілі́нам
В. хвілі́ну хвілі́ны
Т. хвілі́най
хвілі́наю		 хвілі́намі
М. хвілі́не хвілі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хвілі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж.

1. Мера часу, роўная 1/60 гадзіны ці 60 секундам.

Чакаем дваццаць хвілін.

2. Кароткі прамежак часу, імгненне.

Зайдзі на хвіліну, ёсць справа.

Хвілінай веку не надточыш (прыказка).

|| памянш.-ласк. хвілі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. хвілі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хвілі́на ж.

1. (короткий промежуток времени) мину́та, моме́нт м., миг м.;

2. (мера времени) см. міну́та;

◊ з ~ны на ~ну — с мину́ты на мину́ту;

у во́льную ~ну — в свобо́дную мину́ту;

у адну́ ~ну — в оди́н моме́нт;

пад уплы́вам ~ны — под влия́нием мину́ты;

спра́ва адно́й ~ны — мину́тное де́ло;

адну́ ~ну — одну́ мину́ту; оди́н моме́нт;

у гэ́ту ~ну — в э́тот моме́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвіліна

т. 16, с. 572

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хвілі́на, ‑ы, ж.

1. Тое, што і мінута (у 1 знач.). [Пятро:] — Да пасадкі заставалася хвілін дзесяць палёту. Мележ. Конан махнуў рукою: у нашым вясковым жыцці пяць хвілін — не час. Лобан.

2. Кароткі прамежак часу; момант, імгненне. Выходзіш. Хвіліну глядзіш, як хістаюцца Пад ветрам асіны над скошанай пожняю. Панчанка. Хурс цяпер цёрся каля ўсялякіх інтэнданцкіх кіраўніцтваў, .. але ні на хвіліну не спускаў вока з глухіх дарог. Чорны. // якая або чаго. Пэўны, чым‑н. прыкметны прамежак часу. [На плошчу] і сходзяцца людзі, каб пагутарыць аб сваіх справах ці проста каб правесці вольную хвіліну. Колас. Цяжкая хвіліна расставання заўсёды хвалюе. Няхай.

•••

З хвіліны на хвіліну — скора, вось-вось.

У адну хвіліну — вельмі хутка.

Хвіліна ў хвіліну — у час, у дакладна ўстаноўлены тэрмін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвілі́на ж

1. Minúte f -, -n;

без пяці́ [за пяць] хвілі́н во́сем fünf (Minúten) vor acht;

2. (момант, імгненне) Áugenblick m -(e)s, -e;

у гэ́тую хвілі́ну áugenblicklich, jetzt;

хвілі́на маўча́ння Gedénkminute f;

з хвілі́ны на хвілі́ну jeden Áugenblick;

хвілі́на ў хвілі́ну pünktlich, auf die Minúte (genáu);

адну́ хвілі́ну! (bítte) éinen Áugenblick!, Momént mal!;

у са́мую апо́шнюю хвілі́ну im létzten Áugenblick, in zwölfter Stúnde; fünf Minúten vor um (разм);

не спаць ні хвілі́ны kein Áuge zútun* [zúmachen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хві́ля ж., разг., см. хвілі́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

min. (пісьмовае скар. aд):

1. minimum мі́німум

2. minute хвілі́на; міну́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прамігну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Абл. Прамільгнуць, хутка прайсці. Ноч прамігнула, як хвіліна. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schwéigeminute

f -, -n хвілі́на маўча́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)