Хво́йна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Хво́йна
Р. Хво́йны
Д. Хво́йне
В. Хво́йну
Т. Хво́йнай
Хво́йнаю
М. Хво́йне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хвойна

Том: 36, старонка: 62.

img/36/36-062_0330_Хвойна.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

хво́йна-драбналі́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йна-драбналі́сты хво́йна-драбналі́стая хво́йна-драбналі́стае хво́йна-драбналі́стыя
Р. хво́йна-драбналі́стага хво́йна-драбналі́стай
хво́йна-драбналі́стае
хво́йна-драбналі́стага хво́йна-драбналі́стых
Д. хво́йна-драбналі́стаму хво́йна-драбналі́стай хво́йна-драбналі́стаму хво́йна-драбналі́стым
В. хво́йна-драбналі́сты (неадуш.)
хво́йна-драбналі́стага (адуш.)
хво́йна-драбналі́стую хво́йна-драбналі́стае хво́йна-драбналі́стыя (неадуш.)
хво́йна-драбналі́стых (адуш.)
Т. хво́йна-драбналі́стым хво́йна-драбналі́стай
хво́йна-драбналі́стаю
хво́йна-драбналі́стым хво́йна-драбналі́стымі
М. хво́йна-драбналі́стым хво́йна-драбналі́стай хво́йна-драбналі́стым хво́йна-драбналі́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́йнаі́сцевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йнаі́сцевы хво́йнаі́сцевая хво́йнаі́сцевае хво́йнаі́сцевыя
Р. хво́йнаі́сцевага хво́йнаі́сцевай
хво́йнаі́сцевае
хво́йнаі́сцевага хво́йнаі́сцевых
Д. хво́йнаі́сцеваму хво́йнаі́сцевай хво́йнаі́сцеваму хво́йнаі́сцевым
В. хво́йнаі́сцевы (неадуш.)
хво́йнаі́сцевага (адуш.)
хво́йнаі́сцевую хво́йнаі́сцевае хво́йнаі́сцевыя (неадуш.)
хво́йнаі́сцевых (адуш.)
Т. хво́йнаі́сцевым хво́йнаі́сцевай
хво́йнаі́сцеваю
хво́йнаі́сцевым хво́йнаі́сцевымі
М. хво́йнаі́сцевым хво́йнаі́сцевай хво́йнаі́сцевым хво́йнаі́сцевых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́йна-лясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йна-лясны́ хво́йна-лясна́я хво́йна-лясно́е хво́йна-лясны́я
Р. хво́йна-лясно́га хво́йна-лясно́й
хво́йна-лясно́е
хво́йна-лясно́га хво́йна-лясны́х
Д. хво́йна-лясно́му хво́йна-лясно́й хво́йна-лясно́му хво́йна-лясны́м
В. хво́йна-лясны́ (неадуш.)
хво́йна-лясно́га (адуш.)
хво́йна-лясну́ю хво́йна-лясно́е хво́йна-лясны́я (неадуш.)
хво́йна-лясны́х (адуш.)
Т. хво́йна-лясны́м хво́йна-лясно́й
хво́йна-лясно́ю
хво́йна-лясны́м хво́йна-лясны́мі
М. хво́йна-лясны́м хво́йна-лясно́й хво́йна-лясны́м хво́йна-лясны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́йна-шыракалі́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йна-шыракалі́сты хво́йна-шыракалі́стая хво́йна-шыракалі́стае хво́йна-шыракалі́стыя
Р. хво́йна-шыракалі́стага хво́йна-шыракалі́стай
хво́йна-шыракалі́стае
хво́йна-шыракалі́стага хво́йна-шыракалі́стых
Д. хво́йна-шыракалі́стаму хво́йна-шыракалі́стай хво́йна-шыракалі́стаму хво́йна-шыракалі́стым
В. хво́йна-шыракалі́сты (неадуш.)
хво́йна-шыракалі́стага (адуш.)
хво́йна-шыракалі́стую хво́йна-шыракалі́стае хво́йна-шыракалі́стыя (неадуш.)
хво́йна-шыракалі́стых (адуш.)
Т. хво́йна-шыракалі́стым хво́йна-шыракалі́стай
хво́йна-шыракалі́стаю
хво́йна-шыракалі́стым хво́йна-шыракалі́стымі
М. хво́йна-шыракалі́стым хво́йна-шыракалі́стай хво́йна-шыракалі́стым хво́йна-шыракалі́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Еўразіяцкая хвойна-лясная геабатанічная вобласць 12/38

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕАБАТАНІ́ЧНАЕ РАЯНАВА́ННЕ,

падзел тэрыторыі сушы на рэгіёны, адносна аднародныя паводле складу і структуры расліннасці і глебава-араграфічных умоў: вобласць, зона, падзона, акруга, раён. Тэр. Беларусі знаходзіцца ў зоне спалучэння 2 геабат. абласцей (зон) галарктычнага дамініёна: Еўразійскай таежнай хвойна-лясной і Еўрапейскай шыракаліста-лясной. У межах абласцей вылучаны 3 геабат. падзоны, якія вызначаюць шыротна-кліматычную занальнасць расліннага покрыва: паўночная (дубова-цемнахвойныя, або шыракаліста-яловыя, лясы); цэнтральная (грабава-дубова-цемнахвойныя лясы, або ялова-грабавыя дубровы); паўднёвая (шыракаліста-хваёвыя лясы, або грабавыя дубровы); 7 геабат. акруг, якія адлюстроўваюць унутрызанальныя адрозненні расліннасці: Аршанска-Магілёўская, Ашмянска-Мінская, Бугска-Палеская, Бярэзінска-Перадпалеская, Заходнядзвінская, Нёманска-Перадпалеская, Палеска-Прыдняпроўская; 25 геабат. раёнаў.

т. 5, с. 109

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЛАДЫ́Ш

(Laserpitium),

род кветкавых раслін сям. сельдэрэевых. Каля 30 відаў. Пашыраны пераважна ва ўмераных паясах зямнога шара, асабліва ў Міжземнамор’і. У Беларусі зрэдку трапляюцца гладыш прускі (L. prutenicum) і шыракалісты (L. latifolia). Растуць у шыракалістых і хвойна-шыракалістых лясах, хмызняках, на высечках.

Шмат-, радзей двухгадовыя травяністыя расліны з доўгім вертыкальным коранем і галінастым сцяблом выш. да 150 см. Лісце доўгачаранковае. Кветкі дробныя, белыя, ружовыя ці жоўтыя, у складаных парасоніках. Плод — віслаплоднік з крылатымі рэбрамі. Лек. расліны (настойку кораня выкарыстоўваюць пры хваробах страўніка, печані, жаночых захворваннях, як мачагоннае), маюць эфірны алей гераніёл, які ўжываецца ў парфумернай і харч. прам-сці, у касметыцы.

Г.У.Вынаеу.

т. 5, с. 283

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВАЛЖА́НКА

(Aruncus),

род кветкавых раслін сям. ружавых. Каля 10 відаў. Пашыраны ва ўмераных абласцях Паўн. паўшар’я, пераважна ў горных раёнах. Рэлікты трацічнай тургайскай флоры. На Беларусі ў зах. і цэнтр. раёнах трапляецца валжанка звычайная, або двухдомная (А. vulgaris). Расце ў шыракалістых і хвойна-шыракалістых лясах. Рэдкі знікаючы від, занесены ў Чырв. кнігу Рэспублікі Беларусь. Вырошчваецца ў Цэнтр. бат. садзе АН Беларусі, уведзены ў культуру.

Двухдомныя шматгадовыя травяністыя расліны або кусты з галінастым сцяблом выш. да 2 м і тоўстым дравяністым карэнішчам. Лісце двойчы-, тройчыперыстае, пілавата-зубчастае, на доўгіх чаранках. Кветкі дробныя, белыя або крэмавыя, у коласападобных гронках, сабраных у буйную раскідзістую мяцёлку. Плод — шматлістоўка. Дэкар., лек. і меданосныя расліны.

т. 3, с. 480

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)