Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
хвала́, -ы́, ж.
1. Пахвала, адабрэнне, усхваленне.
Х. пра выдатную ткачыху разышлася па краіне.
2.у знач.вык. Воклік захаплення, удзячнасці, прызнання каму-, чаму-н.
Х. працаўнікам палёў.
3. Агульнапрынятая думка пра каго-н., рэпутацыя (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хвала́хвала́, -лы́ж.;
хвала́ и честьхвала́ і паша́на;
воздава́ть хвалу́ усхваля́ць, хвалі́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвала́ж.
1.хвала́;
2.в знач. сказ. сла́ва, хвала́;
х. вам, адва́жныя геро́і! — сла́ва вам, отва́жные геро́и!;
х. і паша́на — хвала́ и честь;
◊ адна́ х. — одна́ сла́ва;
пець хвалу́ — петь дифира́мбы;
х. бо́гу — сла́ва бо́гу;
адзі́н хоць з’еш вала́, дык адна́ х. — посл. оди́н хоть съешь вола́, так одна́ сла́ва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвала́, ‑ы, ж.
1. Праслаўленне, усхваленне. Дык урачыста, з пачуццём Братэрства нашых сэрцаў, — хорам, Браты, уславім залп «Аўроры», Хвалу Кастрычніку спяём!А. Александровіч.Пайшла пра звеннявую на ўвесь край Такая слава і хвала, Што і сама таго Агата ўцяміць не магла.Маеўскі.// Адабрэнне, добры водзыў, пахвала. Людзі чулі, як іх хлопца, хлопца іх сяла, пахваліў такі вучоны чалавек, і гэта хвала лажылася трохі і на іх саміх.Колас.
2.узнач.вык. Вокліч захаплення, прызнання, удзячнасці каму‑, чаму‑н. Хвала вам, адважных героі! □ Хвала табе, Кастрычніка дзяржава!Машара.І земляроб у кожным доме, на кожнай ніве паўтарыў: — Хвала дажджу!..Вялюгін.
3.Разм. Рэпутацыя каго‑н., агульная думка пра каго‑н. Граф Кісялёў, які «заваяваў» сабе хвалу «рэфарматара», не вельмі спяшаўся зрабіць вывады.«Полымя».
•••
Адна хвала — усё роўна. [Цімох:] — Ці так або сяк прападу — Адна табе ўсюды хвала.Колас.Адзін хоць з’еш вала — усё адна хвала.Прыказка.
Пець хвалугл. пець.
Хвала богу (узнач.пабочн.) — тое, што і дзякуй (дзякаваць) богу (гл. дзякуй).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хвала́ж Lob n -(e)s, Lóbpreisung f -, -en;
пець хвалу préisen* vt, Lob und Preis síngen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
хвала
Том: 36, старонка: 51.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
испола́тьмежд., уст.хвала́, сла́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
praise1[preɪz]n. (па)хвала́;
She is always singing him praises. Яна вечна спявае яму дыфірамбы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
laud
[lɔd]1.
v.t.
усхваля́ць, расхва́льваць; праслаўля́ць
2.
n.
1) хвала́, пахвала́f.
2) пахва́льны гімн
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
