ха́нжаскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ха́нжаскі ха́нжаская ха́нжаскае ха́нжаскія
Р. ха́нжаскага ха́нжаскай
ха́нжаскае		 ха́нжаскага ха́нжаскіх
Д. ха́нжаскаму ха́нжаскай ха́нжаскаму ха́нжаскім
В. ха́нжаскі (неадуш.)
ха́нжаскага (адуш.)		 ха́нжаскую ха́нжаскае ха́нжаскія (неадуш.)
ха́нжаскіх (адуш.)
Т. ха́нжаскім ха́нжаскай
ха́нжаскаю		 ха́нжаскім ха́нжаскімі
М. ха́нжаскім ха́нжаскай ха́нжаскім ха́нжаскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ха́нжаскі ха́нжеский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́нжаскі, ‑ая, ‑ае.

Поўны ханжаства; крывадушны. Ханжаскія паводзіны. □ Горкі з’едліва высмейваў фальшыва-апякунскі тон і ханжаскую «спагадлівасць» некаторых «знаўцаў» сялянскай душы. Перкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́нжаскі schéinheilig, bigótt; frömmelnd

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ханжа́, -ы́, ДМ -ы́, Т -о́й і -о́ю, мн. -ы́, -э́й, м. і ж.

Прытворна набожны або прытворна дабрадушны чалавек; крывадушнік.

|| прым. ха́нжаскі, -ая, -ае.

Ханжаскія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́нжеский ха́нжаскі;

ха́нжеское поведе́ние ха́нжаскія паво́дзіны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pious [ˈpaɪəs] adj.

1. набо́жны

2. ха́нжаскі; крываду́шны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sanctimonious [ˌsæŋktɪˈməʊniəs] adj. derog. крываду́шны, ха́нжаскі;

a sanctimonious person ханжа́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sanctimonious

[,sæŋktɪˈmoʊniəs]

adj.

удава́на пабо́жны, крываду́шны, ха́нжаскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schéinheilig

a крываду́шны, ха́нжаскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)