Тытул вярхоўнага правіцеля ў мусульман, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тытул вярхоўнага правіцеля ў мусульман, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| халі́фы | ||
| халі́фа | халі́фаў | |
| халі́фу | халі́фам | |
| халі́фа | халі́фаў | |
| халі́фам | халі́фамі | |
| халі́фе | халі́фах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◊ х. на гадзі́ну — хали́ф на час
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
•••
[Араб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
(
тытул вярхоўнага правіцеля ў шэрагу краін мусульманскага Усходу, які аб’ядноўваў у сваіх руках духоўную і свецкую ўладу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
(
тытул вярхоўнага правіцеля ў радзе краін мусульманскага Усходу, які аб’ядноўваў у сваіх руках духоўную і свецкую ўладу.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
халіфа́т, -а,
1. Сістэма мусульманскага феадальнага кіравання, пры якой
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)