халі́ф

(ар. chalïfa = спадчыннік, наступнік)

тытул вярхоўнага правіцеля ў шэрагу краін мусульманскага Усходу, які аб’ядноўваў у сваіх руках духоўную і свецкую ўладу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)