халеры́чны, -ая, -ае.

Тэмпераментны, неўраўнаважаны, які лёгка ўзбуджаецца пад уздзеяннем якіх-н. уражанняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халеры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. халеры́чны халеры́чная халеры́чнае халеры́чныя
Р. халеры́чнага халеры́чнай
халеры́чнае		 халеры́чнага халеры́чных
Д. халеры́чнаму халеры́чнай халеры́чнаму халеры́чным
В. халеры́чны (неадуш.)
халеры́чнага (адуш.)		 халеры́чную халеры́чнае халеры́чныя (неадуш.)
халеры́чных (адуш.)
Т. халеры́чным халеры́чнай
халеры́чнаю		 халеры́чным халеры́чнымі
М. халеры́чным халеры́чнай халеры́чным халеры́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

халеры́чны холери́ческий;

х. тэмпера́мент — холери́ческий темпера́мент

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

халеры́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы халерыку. Халерычны тэмперамент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халеры́чны cholérisch [ko-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

холери́ческий халеры́чны;

холери́ческий темпера́мент халеры́чны тэмпера́мент.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

choleryczny

1. халерны;

2. халерычны;

temperament choleryczny — халерычны тэмперамент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тэмпера́мент, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Характарыстыка індывіда з боку дынамічных асаблівасцей яго псіхічнай дзейнасці (тэмпу, рытму, інтэнсіўнасці псіхічных працэсаў), якія ўтвараюць пэўны псіхалагічны тып.

Меланхалічны, халерычны т.

2. Жыццёвая энергія, здольнасць да ўнутранага ўздыму.

Чалавек з тэмпераментам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cholerisch

['ko:-]

a псіхал. халеры́чны, запа́льчывы, гара́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

палтэрге́йст

(ням. Poltergeist = гном, дамавік, ад poltem = грукатаць + Geist = дух)

дамавік, містычны дух, нябачная істота, якая выяўляе сваю прысутнасць і халерычны тэмперамент шумам і перасоўваннем прадметаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)