Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хада́йніцтва, -а, н.
Афіцыйная просьба ў пісьмовай або вуснай форме.
Адмовіць у хадайніцтве.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хада́йніцтваср., в разн. знач. хода́тайство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хада́йніцтва, ‑а, н.
1.Дзеяннепаводледзеясл. хадайнічаць (у 1 знач.).
2. Дакумент з афіцыйнай просьбай аб чым‑н., прадстаўленне на што‑н. Кожны дзень у праўленне прыходзіць нямала розных пісем, заяў, хадайніцтваў.Кулакоўскі.[Бранзельс:] Пішыце новае хадайніцтва. [Мірмановіч:] Я з прынцыпу не буду пісаць.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
хада́йніцтван.Ántrag m -(e)s. -träge; Gesúch n -(e)s, -e, Bíttgesuch n, Ersúchen n -s, -; Ánsuchen n -s, -; Fürsprache f -, Fürbitte f - (заступніцтва);
пада́ць хада́йніцтваéinen Ántrag éinreichen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прашэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н. (уст.).
Пісьмовае хадайніцтва аб чым-н.
Падаць п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хода́тайствохада́йніцтва, -ва ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
петы́цыя, ‑і, ж.
Калектыўная пісьмовая просьба, накіраваная да главы ўрада або да вышэйшых органаў улады; калектыўнае хадайніцтва.
[Лац. petitio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
intercession
[,ɪntərˈseʃən]
n.
засту́пніцтва, хада́йніцтва, пасярэ́дніцтва n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)