фіста́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Паўднёвае пладовае дрэва сямейства сумахавых з перыстымі лістамі, а таксама ядомы плод гэтага дрэва.

|| прым. фіста́шкавы, -ая, -ае.

Ф. колер.

Ф. гай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фіста́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фіста́шка фіста́шкі
Р. фіста́шкі фіста́шак
Д. фіста́шцы фіста́шкам
В. фіста́шку фіста́шкі
Т. фіста́шкай
фіста́шкаю		 фіста́шкамі
М. фіста́шцы фіста́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фіста́шка ж. фиста́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Фісташка 10/604

- » - сапраўдная 10/604 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фіста́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Паўднёвае пладовае дрэва з перыстымі лістамі сямейства сумахавых.

2. Ядомы плод гэтага дрэва, які мае форму невялікага арэха.

[Ад фр. pistache з грэч.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фісташка

т. 16, с. 416

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фіста́шка ж. (плод) Pistázi¦e f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фіста́шка

(фр. pistache)

дрэва сям. анакардыевых з перыстым лісцем, пашыранае пераважна ў Міжземнамор’і, Сярэд. Азіі, Цэнтр. Амерыцы, а таксама плод гэтага дрэва, які мае форму невялікага арэха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фиста́шка фіста́шка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фіста́шнік, ‑у, м., зб.

Тое, што і фісташка (у 1 знач.). Зараснік фісташніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)