фі́лія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фі́лія |
фі́ліі |
| Р. |
фі́ліі |
фі́лій |
| Д. |
фі́ліі |
фі́ліям |
| В. |
фі́лію |
фі́ліі |
| Т. |
фі́ліяй фі́ліяю |
фі́ліямі |
| М. |
фі́ліі |
фі́ліях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фі́лія, ‑і, ж.
1. Тое, што і філіял. Філіі «Маладняка», што ўзніклі ў многіх гарадах Беларусі, мелі адпаведныя друкаваныя органы і выданні. Навуменка.
2. Філіял каталіцкай або лютэранскай царквы.
[Лац. filia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
фі́лія
(лац. filia)
1) тое, што і філіял;
2) аддзяленне каталіцкай або лютэранскай царквы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
-філія
(гр. phileo = люблю)
другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «схільнасць», «любоў да чаго-н.».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фі́лія ж., філія́л м. Filiále f -, -n, Zwéigstelle f -, -n;
фі́лія акадэ́міі наву́к Filiále der Akademíe der Wíssenschaften
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Nébenstelle
f -, -n фі́лія, філія́л
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Außenst.
= Außenstelle – філія, філіял; прадстаўніцтва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zwéigstelle
f -, -n аддзяле́нне, фі́лія, філія́л
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)