фі́лія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́лія фі́ліі
Р. фі́ліі фі́лій
Д. фі́ліі фі́ліям
В. фі́лію фі́ліі
Т. фі́ліяй
фі́ліяю		 фі́ліямі
М. фі́ліі фі́ліях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́лія ж., см. філія́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фі́лія, ‑і, ж.

1. Тое, што і філіял. Філіі «Маладняка», што ўзніклі ў многіх гарадах Беларусі, мелі адпаведныя друкаваныя органы і выданні. Навуменка.

2. Філіял каталіцкай або лютэранскай царквы.

[Лац. filia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...філія

т. 16, с. 397

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фі́лія ж, філія́л м Filiále f -, -n, Zwéigstelle f -, -n;

фі́лія акадэ́міі наву́к Filiále der Akademíe der Wíssenschaften

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Außenst.

= Außenstelle – філія, філіял; прадстаўніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Nébenstelle

f -, -n фі́лія, філія́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zwéigstelle

f -, -n аддзяле́нне, фі́лія, філія́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Filiále

f -, -n фі́лія, філія́л; аддзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ekspozytura

ж.

1. прадстаўніцтва;

2. аддзяленне, філіял; філія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)