фле́йц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фле́йц фле́йцы
Р. фле́йца фле́йцаў
Д. фле́йцу фле́йцам
В. фле́йц фле́йцы
Т. фле́йцам фле́йцамі
М. фле́йцы фле́йцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

флейц м., жив. флейц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флейц техн., жив. флейц, род. фле́йца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флейц, ‑а, м.

Спец. Плоскі шырокі пэндзаль з мяккага воласу, якім у жывапісе і малярнай справе згладжваюць свежапафарбаваную паверхню.

[Ад ням. Flöz — слой, пласт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флейц

(ням. Flöz = слой, пласт)

плоскі шырокі пэндзаль з мяккага воласу, якім у жывапісе і малярнай справе згладжваюць свежапафарбаваную паверхню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)