фла́гман, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Камандуючы флотам або буйным злучэннем ваенных караблёў.

2. Вядучы ваенны карабель (марскі або паветраны), на якім знаходзіцца камандуючы эскадрай.

3. перан. Пра што-н. самае буйное, самае галоўнае сярод падобнага.

Ф. культуры.

|| прым. фла́гманскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фла́гман

‘вядучы карабель ці самалёт; пра што-н. буйное, галоўнае сярод падобных’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фла́гман фла́гманы
Р. фла́гмана фла́гманаў
Д. фла́гману фла́гманам
В. фла́гман фла́гманы
Т. фла́гманам фла́гманамі
М. фла́гмане фла́гманах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фла́гман

‘камандуючы эскадрай’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фла́гман фла́гманы
Р. фла́гмана фла́гманаў
Д. фла́гману фла́гманам
В. фла́гмана фла́гманаў
Т. фла́гманам фла́гманамі
М. фла́гмане фла́гманах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фла́гман м., в разн. знач. фла́гман

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фла́гман в разн. знач. фла́гман, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

флагман

т. 16, с. 422

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фла́гман, ‑а, м.

1. Камандуючы буйным злучэннем ваенных караблёў (атрадам, эскадрай, дывізіяй).

2. Вядучы карабель ці самалёт у калоне суднаў (самалётаў), на борце якога знаходзіцца камандуючы; самы лепшы або самы буйны карабель (самалёт) якога‑н. флоту, флатыліі.

3. перан. Пра што‑н. самае буйное, галоўнае сярод падобных. Флагман беларускай тэкстыльнай прамысловасці, які ўзвялічыў у нашай краіне і за яе межамі славу беларускага лёну, — так выглядае Аршанскі льнокамбінат у рэспубліканскім аспекце. Палтаран.

4. Персанальнае воінскае званне асоб вышэйшага начальніцкага саставу ў Ваенна-марскім флоце СССР у перыяд 1935–1940 гг.

[Гал. vlagman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фла́гман м марск

1. (камандзір эскадры) Flággoffizier m -s, -e;

2. (карабель) Flággschiff n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

flagship [ˈflægʃɪp] n. фла́гманскі карабе́ль, фла́гман;

the flagship of the industry фла́гман гэ́тай (галіны́) прамысло́васці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фла́гманскі Flagg-; марск фла́гманскі карабе́ль гл флагман

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)