Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
феты́ш, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. У першабытных народаў: прадмет, надзелены звышнатуральнай магічнай сілай, які служыць аб’ектам рэлігійнага культу.
2.перан. Тое, што карыстаецца бясспрэчным прызнаннем, чаму вераць і слепа пакланяюцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
феты́шм., прям., перен. фети́ш
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Фетыш 10/568
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
феты́ш, ‑а, м.
1. Па ўяўленню першабытных народаў — прадмет, нібыта надзелены звышнатуральнай магічнай сілай, дзякуючы чаму служыў аб’ектам рэлігійнага культу.
2.перан. Тое, што карыстаецца бясспрэчным прызнаннем, чаму слепа вераць і пакланяюцца. Эпоха сацыялізма разбурыла фетыш, створаны вакол золата эксплуататарскімі класамі.Кучар.
[Фр. fétiche.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
феты́шм. Fétisch m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
феты́ш
(фр. fétiche, ад парт. feitiço = чары)
1) прадмет, які, паводле ўяўленняў вернікаў, надзелены звышнатуральнай сілай і служыць аб’ектам рэлігійнага кулыу;
2) перан. аб’ект сляпога пакланення.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
феты́ш
(фр. fétiche, ад парт. feitiço = чары)
1) прадмет, які, паводле ўяўленняў вернікаў, надзелены звышнатуральнай сілай і служыць аб’ектам рэлігійнага культу;
2) перан. аб’ект сляпога пакланення.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
fetish[ˈfetɪʃ]n.феты́ш
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
фети́шпрям., перен.феты́ш, -ша м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)