Ферменты 1/29, 299, 612; 2/81, 186, 349, 351, 378, 516; 3/461, 470; 5/52, 80, 509, 515, 520, 612; 6/363, 379, 415; 7/541, 572; 10/278, 286, 311, 566; 11/135, 140

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ферменты

т. 16, с. 358

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ферме́нты

(лац. fermentum = закваска)

арганічныя бялковыя рэчывы, якія выпрацоўваюцца ў жывых клетках і рэгулююць абмен рэчываў у арганізме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ферме́нты

(лац. fermentum = закваска)

арганічныя бялковыя рэчывы, якія выпрацоўваюцца ў жывых клетках і рэгулююць абмен рэчываў у арганізме.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пратэалітычныя ферменты

т. 13, с. 26

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ферме́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ферме́нт ферме́нты
Р. ферме́нту ферме́нтаў
Д. ферме́нту ферме́нтам
В. ферме́нт ферме́нты
Т. ферме́нтам ферме́нтамі
М. ферме́нце ферме́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ферментало́гія, ‑і, ж.

Раздзел біяхіміі, які вывучае ферменты.

[Ад лац. fermentum — дрожджы, закваска і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энзі́мы, ‑аў; адз. энзім, ‑у, м.

Спец. Ферменты.

[Ад грэч. en — у, унутры і zymē — закваска.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ферме́нт хим., биол. ферме́нт, -ту м., мн. ферме́нты, -таў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Біялагічныя каталізатары, гл. Ферменты

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)